Polska artystka-malarka, która mieszka i tworzy w Luksemburgu. Z racji swojego wykształcenia artystycznego i pedagogicznego zajmuje się również twórczością dzieci i młodzieży, prowadząc pracownię „Kanner Konscht Atelier” w Luksemburgu i właśnie ta praca oraz spotkania z młodymi artystami są dla niej oraz jej wychowanków największą radością.
Twórczość dziecięca jest niezbędna w edukacji, zapewnia równowagę w procesie edukacji ogólnej, przede wszystkim zaś wynika z potrzeby ludzkiej natury. Naszym pierwszym „językiem” jest znak graficzny, który pojawia się dużo wcześniej niż mowa. Radość tworzenia, harmonia twórczości plastycznej dzieci ma w przeważającej większości pozytywny przekaz. Dlatego tak bardzo ją to fascynuje i tak dużo czasu poświęca obserwacjom artystycznych poczynań najmłodszego pokolenia, prowadząc zajęcia i badania dydaktyczne w tym właśnie kierunku. A oto, co Lidia Markiewicz mówi sama o swojej twórczości oraz o jej postrzeganiu sztuki:
Proces malarski jest złożonością. Napięcia, które mu towarzyszą, są niezbędne. Lubię je porządkować, by z chaosu wyłaniać formę. Wewnętrzne pulsowania, to nieustająca energia, wraz z którą pojawiają się pomysły, stając się na tyle atrakcyjne, że wciągają w przestrzeń płótna. Obrazy na wpół abstrakcyjne oscylują na skraju rzeczywistości, lubię owalne linie, okręgi, wspominam kamień Syzyfa, ziemię Atlasa, orbitę różową, kwiaty w słonecznym kręgu… trochę mitu, aluzji, pytań i przeznaczenia. Lubię mój rodzinny kraj ze swą siłą gorącą i smutną. Czuje się często podobna do niego…
Chcę widzieć więcej
Chcę się przyglądać
Chcę różnicować
Chcę nowych wartości
Chcę docierać wzrokiem do wnętrza koloru i formy
Chcę dostrzegać zjawiska niepokojące.
Chcę krytycznie oceniać brzydotę, bylejakość, bezmyślność.
Chcę widzieć szlachetne i niezwykłe zjawiska.
Chcę mieć własne zdanie.
Chcę objawiać je światu malarstwem.
Chcę się przyglądać
Chcę różnicować
Chcę nowych wartości
Chcę docierać wzrokiem do wnętrza koloru i formy
Chcę dostrzegać zjawiska niepokojące.
Chcę krytycznie oceniać brzydotę, bylejakość, bezmyślność.
Chcę widzieć szlachetne i niezwykłe zjawiska.
Chcę mieć własne zdanie.
Chcę objawiać je światu malarstwem.
Za swoją pracę twórczą oraz pedagogiczną Lidia Markiewicz otrzymała następujące nagrody i wyróżnienia:
1972 – II nagroda na Salonie Sztuki we Wrocławiu
1974 – I nagroda na Biennale Plakatu w Dusznikach Zdroju
1995 – Art Sacré Luxembourg
1999 – Salon International w Lille (Francja)
2002 – Salon International w Vichy (Francja)
2005 – Nagroda Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” i Senatu RP
2008 – Złoty Krzyż Zasługi PL
2015 – Nagroda miasta Legnicy na Biennale Zagłębia Miedziowego
Jest także autorką następujących publikacji:
– Babie Lato, wyd. Aria, Kielce 2005
– Peinture 1996-2003, Oficyna Wydawnicza, Toruń 2006
– Daydreams, Édition Schortgen, Luksemburg 2010
– I. La joie de créer, Fonds Culturel National, Luksemburg 2015
– Les retrouvailles, Édition Schortgen, Luksemburg 2018
– W Serduszkowie, Oficyna Wydawnicza, Toruń 2019
– II. La joie de créer, Fonds Culturel National, Luksemburg 2020
